Metamorfmagus Alımları

Kışın, okulun dört bir yanında kurduğu üstünlük; koridorlara, ortak salonlara, dersliklere ve daha birçok yere kasvetli ve birçok öğrenciye göre nahoş bir hava salgılıyordu. Her geçen gün, karanlık yükseliyor ve kudret kazanıyordu. Bunu fark etmemek için, düşünemeyecek bir yaşta olmalıydı o kişi… Siyah pelerinin kalbinin tam üzerinde yer alan amblem, pelerine renk katıyordu. Sarının en göz kamaştıran tonundaki amblemin ortasında yer alan porsuk resmi binasını ifşa ediyordu. Ciddi yüz ifadesi, kumrala yakın bir tondaki saçlarıyla adapte olmuştu. Normalden daha büyük gözleri ve göz bebeklerinin üzerindeki okyanus mavisi retinasıyla birlikte kudretin sahibi bedenini oluşturuyordu. Kaşları çatık bir biçimde, gecenin ayazında, yasak ormanda nadir rastlanan bedenlerden biriydi. Okula pek uzak sayılmayacak bir yerde, sislerin arasında ve bir ağacın dibinde oturuyordu. Sol ayağı yere paraleldi. Sağ ayağıysa bükük bir biçimde duruyordu. Sağ elini, dirsek bölümü diz kapağına gelecek şekilde yerleştirdi. Diğer eliyse kendi elleriyle sardığı ot birliğini elinde tutuyordu. Ucunun yandığı sigara biçimli sapı, dudaklarının arasına götürdüğü andan itibaren için dolan havayla birlikte kumral saç köklerinin, boya dökülmüşçesine kararmasını ve bir tutam uzamasına sebep oldu adeta. Yüz hatlarının uzun ince ve sert bir hal almasıyla sarsıldı bedeni. Göz retinasının da saç telleri gibi metamorfoza uğrayarak renk değiştirmesiyle bakış açısı da değişti. Biraz da olsa bulanık görmeye başladığının farkına vardı. Özel yeteneğinin meyvelerine karşı olan tutumu, yüzünde bir tebessüm belirmesini sağladı. Bu halini istemsizce daha fazla seviyordu. İkizinden farklı görünmek, onunla karıştırılmamak kesinlikle tercihiydi. Ciddi, serinkanlı ve çekici çehresinde gezdirdi kalın parmaklarını kontrol amaçlı. Otunu bitirip, kalıntıları ortadan kaldırdı. Yavaşça ayağa kalktı ve sisler arasından yaklaşan kendisinden büyük olduğu belli siluetlere çevirdi gözlerini. Burada bu şekilde yakalanırsa, çekeceği ceza için ayıracak vakti olmadığı kanaatına vardığında hızlı adımlarla uzaklaştı.

Okulun içine adım attığında, havada değişen tek şey azalan sisti. Ortak salona gitmek istemediği için, yalnızlığıyla raks edebileceği, belki bir tane daha ot yakabileceği bir mekân aradı kendine. Yürürken düşünüyordu bir yandan. En sonunda, kıvrılarak göğe uzanan merdivenlere adım attı. Otuyla aynı eşdeğerdeki tütün kokusuna doğru ilerliyordu. Kuleye varmak üzereyken, burnundan dolmaya başlayan tütün kokusunun verdiği huzur ile gözlerini kapattı yavaşça birkaç saniyeliğine ve sonra devam etti yürümeye. Sakinliğini koruyarak, dersliğin olduğu tarafa ilerlemedi ve aradaki duvarın olmadığı manzaranın keyifle izlenebileceği yer de durdu. Gözlerinin arzuladığı gözlüğü şuan yanında olmadığı için veremiyor bu da hafif bulanık görmesine sebebiyet veriyordu. Arka taraftaki sırt dayamak için gerekli olan bölümü eksik olan tahta banka oturdu. Elleri iki yanlarında, avuçları serili bir biçimde yerleşirken bekledi. Bu bekleyişin kaynağını kendisi de bilmiyordu. Sadece bunu yapma hissiyatıyla doldu ve hissiyatına karşılık verdi. Birkaç dakika sonra hafif meltemler, uzun saçlarının uçlarını havalandırırken, neden beklediğini anlaması bir oldu. Bulunduğu yere girmek için gerekli olan kapısı eksik boşlukta kollarını eşiklere dayamış, onu gözetleyen gözleri fark ettiğinde gözlerini çevirdi. “Livia, bu saatte burada ne işin var?” dedi. Kaşlarını tekrar çattı ve olduğu yerde ayağa kalktı. O sırada cadı, ellerini eşikten çekmiş ve yanına gelmişti. Kendisini tanıyan yılanla, aralarındaki bağ ne kadar zayıf olsa da simasını unutacak değildi. “Senin buraya doğru geldiğini gördüm ve… Gerisini anlamışsındır.” Yüzünde zorla yerleştirildiği sanılacak bir tebessümle tekrar araladı dudaklarını büyücü bu kelimelere karşılık. “Madem öyle otur,” dedi ona doğru elini az önce oturduğu tahta banka doğrultarak. Kendisininki gibi bir tebessümle karşılaşan büyücü, cadının oturmasını bekledi ve ardından kendisi de oturdu. “Peki, anlaşılan dertleşmeye ihtiyacın var. Konuş bakalım, neden buradasın?” Ses tonu, kelimelere tezat ve samimiydi.